Ze smutkiem zawiadamiamy, że 21 września 2020 r. zmarł
prof. dr hab. Julian ŁAWRYNOWICZ
wybitny działacz społecznego ruchu naukowego,
wieloletni (w latach 1984 – 2014) członek Rady Towarzystw Naukowych
przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk,
w tym przez okres 6 kadencji członek Prezydium Rady,
przewodniczący Rady Programowej czasopisma Problemy Społecznego
Ruchu Naukowego (w latach 1994 – 1998), autor wielu artykułów poświęconych
działalności towarzystw naukowych w Polsce i systemów dotowania
towarzystw naukowych w krajach ościennych (Czechy, Słowacja, Ukraina, Niemcy, Finlandia),
członek zagraniczny Polskiego Towarzystwa Naukowego w Żytomierzu (od 2001 r.),
członek honorowy i wieloletni członek Zarządu Łódzkiego Towarzystwa Naukowego
(w latach 1983-1996 sekretarz generalny ŁTN),
niezwykle oddany działalności na rzecz Towarzystwa i społecznego ruchu naukowego.
Nauka polska i społeczny ruch naukowy straciły wybitnego naukowca i działacza.
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie składają
Przewodnicząca i członkowie Rady Towarzystw Naukowych przy Prezydium PAN
Profesor Julian Ławrynowicz urodził się 8 kwietnia 1939 r. w Łodzi. Studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie Łódzkim. Na tej Uczelni uzyskał kolejno tytuły: magistra fizyki i matematyki (1960), stopień doktora nauk matematyczno-fizycznych (1964), doktora habilitowanego (1968), stanowisko docenta (1971), tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego (1976) i profesora zwyczajnego (1992).
W 1960 r. rozpoczął pracę w Uniwersytecie Łódzkim i w Instytucie Matematycznym PAN w Warszawie (od 1961), od 1983 r. pracował także w Zakładzie/Katedrze Fizyki Ciała Stałego UŁ. Przez 30 lat pełnił funkcję kierownika Pracowni Analizy Zespolonej i Geometrii Różniczkowej w Instytucie Matematycznym PAN oraz kierownika Oddziału tego Instytutu w Łodzi. Był profesorem wizytującym w Pizie, Tuluzie, Paryżu, Rzymie i Meksyku. Współpracował z ośrodkami naukowymi, m.in. w Meksyku, Japonii, Finlandii, Ukrainy, a w kraju z ośrodkami lubelskim, krakowskim, toruńskim, warszawskim.
Zainteresowania naukowe Pana Profesora obejmowały zwłaszcza analizę zespoloną i analizę Clifforda z jej zastosowaniami, fizykę matematyczną, teorię pola i fizykę ciała stałego. Jest twórcą licznych teorii w zakresie matematyki i jej zastosowań w fizyce. Autor i współautor ponad 380 prac z matematyki i fizyki oraz botaniki, organizacji nauki i etyki.
Wieloletni członek Rady Towarzystw Naukowych przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk (od 1984 do 2014), przez okres 6 kadencji (1984 – 1986, 1987 –1989, 1990 – 1992, 1993 – 1995, 1996 – 1998, 2003 – 2008), członek Prezydium RTN, Przewodniczący Rady Programowej dofinansowywanego przez PAN kwartalnika Problemy Społecznego Ruchu Naukowego (w latach 1994 – 1998), przekształconego od 1999 roku w czasopismo Heureka – Problemy Społecznego Ruchu Naukowego, autor wielu artykułów poświęconych działalności towarzystw naukowych w Polsce i systemów dotowania towarzystw naukowych w krajach ościennych (Czechy, Słowacja, Ukraina, Niemcy, Finlandia), członek zagraniczny Polskiego Towarzystwa Naukowego w Żytomierzu (od 2001 r.).
Przewodniczący (od 1982 roku) Komisji Matematyczno-Fizycznej Wydziału III Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, sekretarz generalny Zarządu ŁTN (1983 –1996), zastępca sekretarza generalnego ŁTN (1996–2008), członek Komisji Rewizyjnej ŁTN (od 2009), redaktor naczelny wydawnictw ŁTN Bulletin de la Société des Sciences et des Lettres de Łódź (od 1982) i jego serii Recherches sur les Déformations (od 1984). Laureat Nagrody Naukowej ŁTN (1988) i Medalu ŁTN (2007). Członek Honorowy ŁTN od 2012 r., niezwykle oddany działalności na rzecz Towarzystwa i społecznego ruchu naukowego.
Członek Prezydium Rady Société Scientifique de Bruxelles (od 1995), American Mathematical Society (od 1996), członek Komitetów Redakcyjnych Reports on Mathematical Physics (Toruń, od 1992), The Nepali Mathematical Journal (Kathmandu, od 1994).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1988), Medalem Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwu i Nauce (2003) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008).